การแสดงธรรมบ่อย ๆ แก่บุคคลผู้เงี่ยหูลงรับฟัง นี้เลิศกว่าพูดถ้อยคำอันเป็นที่รัก การชักชวนผู้ไม่มีศรัทธาให้ตั้งมั่นทรงไว้ ได้ถึงพร้อมด้วยศรัทธา ชักชวนผู้ละเมิดศีลให้ตั้งมั่นทรงไว้ ได้ถึงพร้อมด้วยศีล ชักชวนผู้ไม่อยากให้ให้ตั้งมั่นทรงไว้ ได้ถึงพร้อมด้วยการให้ปัน ชักชวนผู้มีปัญญาทรามให้ตั้งมั่นทรงไว้ ได้ถึงพร้อมด้วยปัญญา นี้เลิศกว่าการประพฤติประโยชน์ทั้งหลาย (เรียบเรียงจากพระไตรปิฎก ภาษาไทยฉบับหลวง เล่มที่ ๒๓ “พลสูตร” ข้อที่ ๒๐๗) http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=7&t=36372